تاریخچه موسیقی ایران به دوران باستان و پیش از حمله اعراب به ایرانیان بر میگردد. بعد از این دوران، موسیقی دوره های اساطیری، ایلامیان، مادها، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان، دوره حمله اعراب تا صفوی را پشت سر گذاشته و البته در دوره آخر، موسیقی ایران تحت تاثیر دربار بوده اما شاعران توانستند موسیقی های مرتبط با نمایش های دراماتیک و تعزیه* را ادامه داده و حفظ  کنند. 
اهمیت موسیقی ایران را میتوان از دو جنبه تعزیه و جوانان بررسی کرد :
غالبا، در تعزیه از موسیقی خاصی استفاده میشود که نه تنها با موسیقی و آوازهای سنتی تفاوت دارد بلکه عمق و غنای بیشتری به آن میدهد. علاوه بر این، برای تعزیه از دستگاه های خاصی استفاده شده و برای هر کدام از شخصیت ها نیز موسیقی خاص و منحصر به فردی در نظر گرفته میشود.  
در نگاه اول به نظر میرسد که موسیقی صرفا یک بخش از هنرهای زیبا است در حالی که، موسیقی میتواند اثر شگفت انگیزی بر زندگی و البته بدن انسان داشته و به نوعی درمانگر باشد. امروزه اثبات شده که موسیقی برای بزرگسالان و کودکان آثار درمانی داشته و میتواند در درمان بیمار هایی مانند جنون، آلزایمر، صدمات مغزی، صدمات جسمی و روحی، بیمار های روانی، اختلال های رفتاری، اوتیسم و ناتوانی های در یادگیری ثاتیر گذار باشد. علاوه بر این، با استفاده از موسیقی میتوان:

افرادی که در زمینه موسیقی تحصیل کرده اند، به سهولت میتوانند با به کارگیری علم و دانش و خلاقیت خود، کسب درآمد کنند؛ در این میان امکان دارد که برخی هنرمندان، از روش آموزش موسیقی به علاقمندان استفاده کرده یا به مشاغل مرتبط وارد شده و یا با به کارگیری خلاقیت خود به مشاغل و فعالیت هایی مانند ترانه سرایی، نواختن موسیقی زنده در رادیو و تلویزیون، آهنگسازی و یا میکس موسیقی روی آورند. 
افراد علاقمند به حوزه های هنری میتوانند در کلاس های موسسه آموزش عالی آزاد فن پردازان که برای دوره هنرهای زیبا برگزار میشود شرکت کرده و هر آنچه را که برای شروع کسب و کار عالی و موفق در این زمینه نیاز دارند را فرا گرفته و حتی با مطالعه و تحقیقات بیشتر بر علم و دانش خود نیز بیفزایند.

علاوه بر این، این افراد میتوانند از مدرک هنرهای که در پایان دوره اعطا میشود نیز برای استخدام و فعالیت در حیطه های مختلف این هنر بهره ببرند زیرا، این مدرک توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و سازمان ارزشیابی “وس” تایید شده و دارای اعتبار و ارزش خاصی است و میتوان آنرا برای ارایه به دیگر دانشگاه ها ترجمه کرد.

هنرهای نمایشی : این هنرها شامل حوزه های رقص، شعبده بازی، داستان گویی، تئاتر، موسیقی زنده و نمایش های پهلوانی است که در آنها هنرمند از حرکات بدن خود برای انتقال منظورش استفاده کرده و هنرمندان آن با عنوان رقصنده، شعبده باز، نوازنده، کمدین و خواننده شناخته میشوند.

پیش از این، جریان نمایش و تئاتر در ایران مانند اروپا نبوده و بیشتر در قالب تعزیه ، خیمه شب بازی، نقالی، شبیه خوانی  و نمایش های معمولی ارایه میشده و البته تمام مردم ایران هم آن را می پذیرفتند. اما، نویسندگان ایرانی بعد از مدتی با توجه به اوضاع و حوادث کشور و به تقلید از نمایشنامه ها و آثار خارجی، نمایش ها و آثاری را در معرض نمایش گذاشتند که با داستان ها و نمایش های قبلی کم تفاوت داشته و دیدگاه جدیدی نسبت به مسایل روز در اختیار بینندگان گذاشت. 
اهمیت انواع هنرهای نمایشی در ایران از این جهت است که، تاریخچه و قدمت زیادی داشته و از آن برای هدف صلح و آشتی و ارتباط وسیع تر بین ملل استفاده میشود. علاوه بر این، تئاتر بیشتر کشورهای آسیایی دارای حرکت و فرم خاصی است که دیگر فرهنگ ها نیز میتوانند آن را درک کرده و متوجه شوند. علاوه بر این، هنرهای نمایشی تا حد زیادی سمت و سوی فرهنگ ما را تغییر داده و آن را به طرف مذهبی شدن پیش برده است.
با توجه به اینکه، هنرهای نمایشی شامل چند حیطه و رشته مختلف میشوند بنابراین میتواند تاثیرات متفاوتی هم بر جامعه و افراد داشته باشد. از جمله این کاربرد ها این است که میتوان با آموختن اصول و تکنیک های نمایش های عروسکی، استعدادهای برخی از دانش آموزان کم توان ذهنی را شکوفا کرده و به توان و مهارت های رفتاری آنها کمک کرد. علاوه بر این، با استفاده از این هنرها میتوان، برخی از آیین ها را اجرا کرده و فضای مناسب برای ارتباط و تعاملات اجتماعی و فرهنگی به وجود آورد.

از میان هنرهای نمایشی ذکر شده، هنر تئاتر در ایران از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده و با استقبال خوبی هم مواجه شده است. علاوه بر این، با توجه به اینکه هنرمندان با استفاده از این رشته، آداب و رسوم خاص را به تصویر کشیده و فرهنگ کشورمان را بازگو میکنند بنابراین، افرادی که قصد کسب درآمد از این رشته را دارند باید ضمن آشنایی با تکنیکهای آن، در این زمینه تجربه کافی داشته و نقش های مورد نظر را به بهترین نحو به معرض نمایش بگذارند.